De documentairereeks Onze man bij de Taliban (VPRO) van Thomas Erdbrink en Roel van Broekhoven is bekroond met de Zilveren Nipkowschijf 2023.  De winnaars  kregen de prijs op 15 juni uit handen van juryvoorzitter Renate van der Bas in het Ketelhuis te Amsterdam. Regisseur Van Broekhoven kreeg al drie keer eerder een Nipkowschijf. In 2015 ontving hij samen met Erdbrink dezelfde tv-prijs voor Onze man in Teheran. De  Stichting Nipkow reikt jaarlijks deze prijzen van de kritiek uit aan de beste podcasts, radio- en tv-programma’s.

Vincent Bijlo overhandigde de Zilveren Reissmicrofoon aan Michiel Driebergen en Edwin Koopman voor hun podcast Stad in oorlog: Charkiv één jaar onder vuur (VPRO). DJ Armin van Buuren nam de Ere Zilveren Reissmicrofoon in ontvangst voor zijn radiowerk. Cabaretiers Niels van der Laan en Jeroen Woe kregen de Ere Zilveren Nipkowschijf voor het satirische programma Even tot hier (BNNVARA). Een speciale vermelding ging naar tv-maker Raven van Dorst.

De documentaire De jurk en het scheepswrak (NTR) van regisseur en scenarioschrijver Arnold van Bruggen en de dramaserie Rampvlucht (KRO-NCRV) van scenarioschrijver Michael Leendertse, regisseur Lourens Blok en co-regisseur Edson da Conceicoa waren de andere genomineerden voor de Zilveren Nipkowschijf. De andere twee genomineerden van de Zilveren Reissmicrofoon 2023 waren 3voor12 (VPRO) en de podcast De Taxioorlog (BNR Nieuwsradio). Een speciale vermelding was er voor de makers van de podcast De Rob Touber Sound,  Jim Immig en Frank Jochumsen.

Niels van der Laan en Jeroen Woe kregen de Ere-Nipkow voor hun tv-show ‘Even tot hier’. Foto Patrick van Emst

Uit het juryrapport over Onze man bij de Taliban:                

‘De onvoorstelbare beelden staan op ons aller netvlies gegrift: Afghanen die in blinde paniek hun land proberen te verlaten nadat de Taliban de macht hebben gegrepen, desnoods door zich als krankzinnigen aan de vleugels van een vertrekkend vliegtuig vast te klampen. Niet iedereen denkt bij die beelden: laat ik eens gaan kijken hoe het daar nu is. Journalist Thomas Erdbrink en regisseur Roel van Broekhoven deden dat wel.’

Uit het juryrapport van Stad in Oorlog:

‘ Charkiv heeft in deze podcast een stem, een vrouwenstem Ze vertelt: “Het was nog donker op 24 februari 2022. De buurtsuper was al open. Iemand kwam sigaretten halen. Toen ging opeens het luchtalarm en begon het gedonder. Michiel Driebergen en Edwin Koopman tekenen in audio op hoe Charkiv en haar bewoners overleven. Op zeer radiofonische wijze in full stereo. We horen het asfalt van de buitenwijken veranderen in kinderkopjes in het centrum. We lopen mee naar de negende verdieping van een kapotgeschoten flat, waar vlak achter de voordeur van een appartement een matras ligt waarop een stel waarvan de man chronisch ziek is al een jaar overleeft. We horen hoe de inwoners murw gebeukt zijn door de doffe dreunen van de inslaande Russische raketten. Sommigen doen niet eens meer de moeite om en schuilplaats op te zoeken als het luchtalarm gaat.  Stad In Oorlog brengt wat wij ons met geen mogelijkheid kunnen voorstellen dichtbij: hoe het is om te leven in oorlog.’

Radiomakers Michiel Driebergen en Edwin Koopman kregen de Reissmicrofoon voor de podcast ‘Stad in oorlog’. Foto Patrick van Ernst

De jury van de Zilveren Nipkowschijf (sinds 1961) en bestaat uit televisiecritici en mediajournalisten. Dit jaar hebben zitting: voorzitter Renate van der Bas en Maaike Bos (Trouw), Rinskje Koelewijn en Wilfred Takken (NRC), Dennis Jansen en Angela de Jong (Algemeen Dagblad), Bernice Breure en Patricia Cortie (De Telegraaf), Yasmina Aboutaleb en Arno Haijtema (de Volkskrant), Stefan Raatgever (Het Parool), Walter van der Kooi (De Groene Amsterdammer) en Ron Vergouwen (freelance mediajournalist bij o.a. NPO Radio 1).

Vincent Bijlo (radiorecensent NRC) is de voorzitter van de jury van de Reissmicrofoon, die verder bestaat uit Arjan Snijders (mediajournalist), Edwin Wendt (freelance mediajournalist), Frederique de Jong (presentator en podcaster Follow the Money), Miranda van Holland (radiomaker), Paul van der Lugt (oud-directeur RTV Utrecht), Roeland van Zeijst (radiospecialist Broadcast Magazine) en Rutger Boxhoorn (radiodocent Hogeschool InHolland).

De podcast De Taxioorlog (BNR Nieuwsradio) van Sander ’t Sas is genomineerd voor de Zilveren Reissmicrofoon 2023. Dat heeft juryvoorzitter Vincent Bijlo  op 9 mei bekendgemaakt in het radioprogramma Spraakmakers. De Zilveren Reissmicrofoon is de jaarlijkse prijs van de kritiek voor het beste radioprogramma of de beste podcast. De bekendmaking is op 15 juni.

Uit het juryrapport:

Twintig jaar na het uitbreken van de Amsterdamse Taxioorlog doet onderzoekjournalist Sander ’t Sas met zijn podcast voor BNR Nieuwsradio opnieuw verslag van deze opmerkelijke gebeurtenis. Puttend uit zijn uitgebreide archief, aangevuld met terugblikken van de hoofdrolspelers,  vertelt ’t Sas het verhaal van de liberalisering van de taximarkt en de grootschalige rellen in Amsterdam die dit tot gevolg had.

Ook voor de jongere luisteraars is De Taxioorlog een niet te missen podcast. Het brengt je direct terug naar deze roerige jaren rond de eeuwwisseling. De beklemmende en gespannen sfeer die ’t Sas weet te creëren, zegt meer dan in beelden mogelijk zou zijn. 

De jury prijst de samenstelling van de podcast, de kwaliteit en het gebruik van de oude opnames, en specifiek de zo herkenbare Amsterdamse tongval van de hoofdrolspelers. Het valt de jury op dat Sander ’t Sas zelf een zeer bescheiden rol inneemt, dat hij vooral het verhaal op de voorgrond plaatst en anderen aan het woord laat. De jury wil hierbij  de muziek van Klaas Peter Olijnsma, en de mixage van Connor Clerx en Wesley Schouwenaars niet ongenoemd laten.

Het muziekplatform 3voor12 (VPRO, 3FM) is genomineerd voor de Zilveren Reissmicrofoon. Dat heeft juryvoorzitter Vincent Bijlo  op 9 mei bekendgemaakt in het radioprogramma Spraakmakers. De Zilveren Reissmicrofoon is de jaarlijkse prijs van de kritiek voor het beste radioprogramma of de beste podcast. De winnaar wordt op 15 juni bekendgemaakt.

Het juryrapport:

Het platform 3voor12, dat vanuit het verzet is geboren, past naadloos binnen de vijftigjarige traditie van dwarse radioprogramma’s door de VPRO. Opgericht op 15 mei 1998, de dag na het overlijden van Frank Sinatra, en ondanks een aanvankelijk moeizame relatie met zender 3FM, is 3voor12  in haar 25-jarig bestaan uitgegroeid tot een veelzijdig platform voor popmuziek. 

Met 3voor12 bediende de VPRO, zowel op 3FM als online, menig muziekliefhebber van muzikale ontdekkingen, live shows (meer dan 7.500), recensies, interviews, reportages vanaf de alternatieve muziekfestivals, en de onmisbare Luisterpaal. Lokaal in het hele land maakte het platform ruimte voor minder grote namen en beginnend talent. De 3voor12 Awards heeft voor veel Nederlandse alternatieve acts de doorbraak betekend naar een groter publiek en de grotere popzalen.   

Op de radio heeft 3voor12 radio zich altijd een beetje moeten aanpassen aan de wensen van de zender 3FM. Toch is het programma doorgegroeid onder verschillende presentatoren,  van Dennis Wening tot Eva Koreman, en heeft zich inhoudelijk goed in stand gehouden dankzij een ijzersterke redactie. 

In de pre-streaming-tijden was 3voor12 het platform om nieuwe muziek te ontdekken. Altijd relevant, verrassend en vernieuwend, nooit volgend maar bij uitstek voor de troepen uit. De jury wil in dit jubileumjaar stilstaan bij vijfentwintig jaar 3voor12. Een kwart eeuw waarin muziekliefhebbers aan hun trekken konden komen, en menig muzikant dankzij dit platform een publiek wist te vinden. Deze prijs komt eigenlijk veel te laat, maar wil de bekroning zijn op 25 jaar ongeëvenaarde, hoogstaande muziekverslaggeving.

Raven van Dorst is bekroond met de speciale vermelding van de Zilveren Nipkowschijf 2023. Dat maakte juryvoorzitter op 10 mei bekend in de talkshow Jinek. De uitreiking is op 15 juni. 

Het juryrapport:

Raven van Dorst

Raven van Dorst is een ontwapenende, overrompelende en originele televisiepersoonlijkheid die de jury van de Zilveren Nipkowschijf al jarenlang een keer wil noemen. De bewondering betreft vooral Van Dorsts oprechte interesse in de medemens en diens opvallende radar voor drijfveren en gevoeligheden. De natuurlijke manier waarop die in Boerderij Van Dorst de onthullingen loskrijgt – van Waylons problemen ‘down there’ tot een openhartige Paul de Leeuw over zijn intimiderende sterrengedrag – het oogt zo vanzelfsprekend, maar je moet van goeden huize komen om zo’n vertrouwelijke sfeer te kunnen creëren. Als je ziet hoe authentiek Van Dorst zelf rondbanjert op dat erf, snap je hoe het werkt. De maskers vallen af, omdat die het eigen masker allang heeft afgedaan. Of misschien nooit heeft opgehad.

In Wie van de drie? was Raven van Dorst een welkom panellid met prikkelende opmerkingen. In Nachtdieren neemt die de kijker mee op een onbevangen speurtocht naar de nachtelijke belevenissen van slapeloze landgenoten. Met niet zelden zeer emotionerende gesprekken als resultaat.

Ongetwijfeld is Raven van Dorst voor veel mensen, jong en oud, die eveneens zijn geboren als hermafrodiet of intersekse persoon een baken van hoop en trots. De manier waarop Van Dorst diens bekendheid weet in te zetten voor een belangrijke zaak – het creëren van bewustzijn en begrip voor iedereen die niet in een doorsnee genderhokje past – is bewonderenswaardig. En vereiste in het begin vast veel meer moed dan een buitenstaander kan bedenken.

De dramaserie Rampvlucht (KRO-NCRV) is genomineerd voor de Zilveren Nipkowschijf 2023. Dat maakte juryvoorzitter Renate van der Bas op 10 mei bekend in de talkshow Jinek. De dramaserie van Michael leendertse en Lourens Blok  gaat over de onderzoekers die de politieke geheimen rond de vliegramp in de Bijlmer van 1992 proberen bloot te leggen. De bekendmaking van de prijswinnaar is op 15 juni.

Het juryrapport:

Zondagavond 4 oktober 1992. Een vrachtvliegtuig van El Al stort neer in de Amsterdamse Bijlmermeer, met rampzalige gevolgen: zeker 43 mensen kwamen om, tientallen raakten gewond, honderden woningen gingen verloren. En duizenden vragen volgden. Hoe kon deze ramp gebeuren, wie was verantwoordelijk, welke lading zat in de Boeing 747, wie waren de geheimzinnige mensen in witte pakken die na de crash op de rampplek rondliepen? En vooral: waarom leek de overheid zo onwillig om eerlijke antwoorden te geven?

‘Politiek op zijn lelijkst’, is na dertig jaar nog steeds een terechte conclusie. Maar de nasleep van de ramp is ook een perfecte inspiratiebron voor een overdonderende, historische dramaproductie, zo bewijst de ongemeen spannende serie Rampvlucht. Het script is van Michael Leendertse, die zich tien jaar lang voorbereidde op de beste aanpak om te laten zien wat er is gebeurd: ‘Dit is een van de meest aangrijpende en spannende verhalen die ik ken uit de Nederlandse geschiedenis. En niemand vertelt het’.

Lovenswaardig is de creatie van het fictieve personage Asha Willems, een Bijlmerbewoonster die op zoek gaat naar waarheid en gerechtigheid. Haar persoon doet recht aan de vele honderden verschillende Bijlmerbewoners die met pijn en trauma’s en vraagtekens achterbleven.

Er was kritiek of je feiten en fictie wel op dergelijke manier mag mengen. Maar: was dit niet precies wat na de Bijlmervliegramp in 1992 in het echt gebeurde? De waarheid was zoek. En zolang feitenkoning en onderzoeksjournalist Vincent Dekker achter het eindresultaat van deze serie staat, zullen ook de nog altijd gefrustreerde betrokkenen blij kunnen zijn met Rampvlucht.

De jury deelt hierbij de mening van Leendertse dat de vliegramp raakvlakken heeft met wat we de laatste jaren vaak zien: systeemfalen en het vergeten van burgers. Zoals bij de afwikkeling van de Groninger aardbevingschade en de toeslagenaffaire. Het achterliggende verhaal van Rampvlucht maakt de serie  daardoor zo relevant als maar kan.

Onze man bij de Taliban (VPRO) van Thomas Erdbrink en Roel van Broekhoven is donderdag 15 juni  in Amsterdam bekroond met de Zilveren Nipkowschijf 2023.  In de documentaireserie trekt Erdbrink met zijn filmploeg door Afghanistan nadat het Amerikaanse leger is vertrokken, en de Talibanstrijders het land hebben ingenomen. Hij legt vast hoe de bevolking, vooral de vrouwen, zuchten onder het nieuwe islamistische regime. Het is de tweede keer het duo samen de televisieprijs krijgt; in 2015 werd hun gelijksoortige serie Onze man in Teheran bekroond.  Regisseur Roel van Broekhoven wint reeds voor de vierde keer.

Het juryrapport:

De onvoorstelbare beelden staan op ons aller netvlies gegrift: Afghanen die in blinde paniek hun land proberen te verlaten nadat de Taliban de macht hebben gegrepen, desnoods door zich als krankzinnigen aan de vleugels van een vertrekkend vliegtuig vast te klampen. Niet iedereen denkt bij die beelden: laat ik eens gaan kijken hoe het daar nu is. Journalist Thomas Erdbrink en regisseur Roel van Broekhoven deden dat wel.

Het leverde een intense en adembenemende serie op vanuit een gesloten land waar de mensen van de een op andere dag hun toekomstplannen zagen verdampen. Vooral meisjes en vrouwen, maar ook Afghaanse mannen lijden onder de wanhopige situatie. De gesprekken die Erdbrink met hen voert – in het Farsi – vertellen hoe walgelijk oneerlijk de macht van de terreur is. En hoe traumatiserend het leven in een oorlogsgebied.

Maar ook toont Onze man bij de Taliban hoe dapper mensen kunnen zijn die niets meer hebben te verliezen behalve hun waardigheid en hun leven. Helaas biedt het zien van de vierdelige serie uiteindelijk weinig hoop voor een snelle verbetering van het leven in deze hel op aarde. De makers hoopten hoofdpersonen te vinden die je als kijker door de serie heen beter zou gaan leren kennen. Een moeilijke taak in het onvoorspelbare Afghanistan: keer op keer bleken al gefilmde hoofdpersonen opeens gevlucht te zijn. Per saldo kleurt juist dat het sombere verhaal precies in.

De jury koos de serie als een van de genomineerden voor de Zilveren Nipkowschijf 2023 niet alleen wegens het emotionerende eindresultaat, maar ook wegens de complexiteit van de productie en het lef van de makers en medewerkers, zowel aan Nederlandse als aan Afghaanse zijde. Ook de kwaliteit van het camera- en geluidswerk van Jackó van ’t Hof en Dennis Kersten verdient alle eer.

De documentaire De jurk en het scheepswrak (NTR) van Arnold van Bruggen is genomineerd voor de Zilveren Nipkowschijf 2023. Dat maakte juryvoorzitter Renate van der Bas op 10 mei bekend in de talkshow Jinek. De bekendmaking is op 15 juni.

Het juryrapport:

Het is een wildwestfilm die zich afspeelt in de Waddenwateren, een documentaire over de conservering van cultureel erfgoed, maar vooral: een verhaal vol hartstocht.

In 2014 gingen Texelse amateurduikers aan de slag met een van de vele wrakken in de Waddenzee; de Reede van Texel was ‘het Schiphol van die tijd’. Maar dit zeventiende-eeuwse wrak bleek heel bijzonder, want het was maagdelijk en bevatte een goed geconserveerde en verrassend gevarieerde lading. Zo diepten de duikers een vrijwel gave, eeuwenoude chique zijden jurk op. Voor kledinghistorici alsof een Rembrandt wordt ontdekt. Of beter, alsof de enige Rembrandt ter wereld is teruggevonden: textiel vergaat snel onder water, deze jurk is volstrekt uniek.

In de driedelige serie De jurk en het scheepswrak ontrafelt de Texelse regisseur Arnold van Bruggen met precisie en met gevoel voor avontuur wat er zich vervolgens afspeelde. De jutters spoten de jurk met een tuinslang schoon en presenteerden hem op een barbecuefeestje. Respectloos? Zonder hen was de schat überhaupt niet opgedoken.  Maar een leger van ambtenaren en wetenschappers toont zich onthutst over de manier waarop er met de inhoud van de schatkamer is omgegaan. Alleen al de lichaamstaal van de vertegenwoordigster van het Rijksmuseum over zoveel barbarij spreekt boekdelen.

Het knapst is hoe Arnold van Bruggen dicht bij álle partijen weet te komen. Een zwartwit mening vormen is uitgesloten. Alle personages in de intrige zijn ijzersterk en illustreren een boeiende kloof in Nederland: die tussen de gewone, traditionele burger en de gespecialiseerde instituties. Met een intelligente, menselijke  museumdirectrice als glimlachende derde. Ook hulde aan de maker voor het vastleggen van een scène waarin de blik van jutster Annet verraadt dat er nog meer geheimen zijn prijs te geven dan de deskundigen weten. Leve de goede montage, deze documentaire overtreft alle fictie.

Niels van der Laan, Jeroen Woe en hun team krijgen dit jaar de Ere Zilveren Nipkowschijf voor hun satirische tv-show Even tot hier (BNNVARA). Dat maakte juryvoorzitter Renate van der Bas op 10 mei bekend in de talkshow Jinek. De uitreiking is op 15 juni.

Uit het juryrapport:

Neerlands hoop in wrange dagen. Het beste zaterdagavondprogramma sinds tijden. Heldere helden. Sinds de start begin 2019 leveren Jeroen Woe en Niels van der Laan met Even tot hier de hoogste kwaliteit satire over het nieuws van de week.

De grote kracht is dat Woe en Van der Laan met nimmer aflatend enthousiasme steeds opnieuw in de grote brij van Nederlandse onderwerpen willen duiken, om ons uit te leggen hoe het zit en waar het fout gaat. Loepzuiver lichten ze nationale gebeurtenissen toe, het vaak onbegrijpelijke overheidsbeleid en de opvallendste actuele tendensen. Zodat je als burger weer weet hoe het zit. Vanwege hun evidente maatschappelijke betrokkenheid komen de mannen daarom naast de Ere Zilveren Nipkowschijf – en in 2022 de Televizierring – ook beslist in aanmerking voor een koninklijk onderscheiding.

Belangrijke troef in Even tot hier is de ongekende muzikale creativiteit, inclusief het speelse afzeiken van muzikaal begeleider Miquel Wiels. Bekende liedjes worden in nieuwe jasjes gehesen waardoor nieuwe klassiekers ontstaan. Neem hoe de afhandeling van de Groningse aardbevingschade werd verbonden met de valse noten van Eurovisie-deelnemers Mia en Dion. Hoe Youp van ’t Heks Flappie reïncarneerde tot Wappie. Of hoe het team met Thierry blijft zelfs van Thierry Baudet een komische figuur wist te maken.

Daarnaast zijn er de briljante ‘simpele liedjes’ waarmee in 1 minuut creatief en kritisch wordt uitgelegd hoe het zit met fenomenen als TikTok, flitsbezorgers of het vaccinatiebeleid. Zeker tijdens de coronaperiode was Even tot hier  essentieel  om ondanks alles de moed erin te houden.

Van der Laan en Woe zijn in hun negende seizoen in hun beste vorm tot nu toe. De satirische show kan op deze manier nog jaren mee en Nederland zal heus wel onderwerpen blijven uitbraken. Onlangs bewezen Woe en Van der Laan dat Al voorlopig nog niet kan tippen aan hun talent: een verzoek aan ChatGPT voor een grappige liedtekst leverde een rammelend gedrocht op. 1-0 voor de echte mensen.

Niels van der Laan, Jeroen Woe en hun team krijgen dit jaar de Ere Zilveren Nipkowschijf voor hun satirische programma Even tot hier. Dat maakte juryvoorzitter Renate van der Bas op 10 mei bekend in de talkshow Jinek.

De drie genomineerden voor de jaarlijkse Zilveren Nipkowschijf zijn de documentaire De jurk en het scheepswrak (NTR) van regisseur en scenarioschrijver Arnold van Bruggen, de vierdelige serie Onze man bij de Taliban (VPRO) van journalist Thomas Erdbrink en regisseur Roel van Broekhoven, en de dramaserie Rampvlucht (KRO-NCRV) van scenarioschrijver Michael Leendertse, regisseur Lourens Blok en co-regisseur Edson da Conceicoa. Raven van Dorst krijgt een Speciale Vermelding.

Ere Zilveren Nipkowschijf 2023

Even tot hier (BNNVARA)

Jeroen Woe en Niels van der Laan leveren al sinds het begin van Even tot hier hoge kwaliteit satire over het nieuws van de week. Hun kracht: het grote nieuws verpakken tot slimme, uiterst geestige, muzikale en altijd actuele televisie. Ze maken lastige onderwerpen toegankelijk voor een breed publiek en mixen die vervolgens handig met andere grappen over alles en iedereen. Zo werd – een hoogtepunt – de afhandeling van de Groningse aardbevingsschade verbonden met de valse noten van Eurovisie-deelnemers Mia en Dion. Van der Laan en Woe zijn in hun negende seizoen in hun beste vorm tot nu toe.

Nominaties Zilveren Nipkowschijf 2023

De jurk en het scheepswrak (NTR)

Een wildwestverhaal in de Waddenwateren, een technisch verhaal over de conservering van cultureel erfgoed, en vooral: een verhaal over hartstocht. De driedelige serie De jurk en het scheepswrak (NTR) ontrafelt met precisie en gevoel voor avontuur wat er allemaal speelt rond de schatten van een zeventiende-eeuws scheepswrak. Tussen munten, zilver en eeuwenoude palen kwam ‘de Nachtwacht van de Nederlandse maritieme archeologie’ boven water, een kostbare zijden jurk. De jutters spoten hem met de tuinslang schoon en toonden hem op een barbecuefeestje. Respectloos? Zonder hen waren die schatten überhaupt niet opgedoken.

Texelaar Arnold van Bruggen komt dicht bij alle partijen en geeft je handvatten om géén gemakkelijke mening te vormen. De personages zijn ijzersterk en illustreren een boeiende kloof in Nederland: die tussen de gewone, traditionele burger en de gespecialiseerde instituties.

Onze man bij de Taliban (VPRO)

We kennen de beelden allemaal: Afghanen die in blinde paniek hun land wilden verlaten, desnoods door zich aan de vleugels van een vertrekkend vliegtuig vast te klampen, nadat de Taliban de macht hadden gegrepen. Niet iedereen denkt bij die beelden: goh, laat ik eens gaan kijken hoe het daar nu is. Journalist Thomas Erdbrink en regisseur Roel van Broekhoven deden dat wel. Het leverde een intense serie op vanuit een gesloten land waarin vooral vrouwen van de een op andere dag hun toekomstplannen zagen verdampen. Vrouwen die wel enorm strijdbaar zijn, blijkt uit de gesprekken die Erdbrink met hen voert. Erdbrink was niet de enige die geregeld met tranen in de ogen zat.

Rampvlucht (KRO-NCRV)

Een dodelijke ramp, gevolgd door een brij van halve waarheden en leugens, en een politieke afwikkeling op zijn lelijkst: de serie Rampvlucht verbijsterde en overdonderde met een dertig jaar oud verhaal, waarover het laatste woord nog lang niet gezegd bleek te zijn. Maar, het is een dramaserie, en mag je feiten en fictie wel mengen? Of was dit laatste juist precies wat er na de Bijlmervliegramp in 1992 gebeurde? De waarheid was zoek. En zolang feitenkoning en journalist Vincent Dekker achter het eindresultaat van de serie staat, zullen de nog altijd gefrustreerde betrokkenen blij zijn met Rampvlucht.

Speciale vermelding Zilveren Nipkowschijf 2023

Raven van Dorst

Raven van Dorst is een ontwapenende, overrompelende televisiepersoonlijkheid die we al een paar jaar een keer willen eren. Zoals Raven in Boerderij van Dorst de onthullingen loskrijgt: briljant. Van Waylons problemen ‘down there’ tot een openhartige Paul de Leeuw over zijn intimiderende sterrengedrag.  Als je ziet hoe authentiek Raven zelf rondbanjert op dat erf, verbaast het niet. De maskers vallen af, omdat die het eigen masker allang heeft afgedaan. Of waarschijnlijk nooit heeft opgehad. Ook in Nachtdieren treedt Raven iedereen met open vizier tegemoet. Van Dorst neemt de kijker op een onbevangen manier mee in de nachtelijke belevenissen van iedereen die op hun pad komt. In Wie van de 3 is Raven een welkom panellid met prikkelende opmerkingen.

Nipkow

De jury van de televisieprijs Zilveren Nipkowschijf (sedert 1961) bestaat uit televisiecritici en mediajournalisten. Dit jaar hebben zitting: Renate van der Bas (voorzitter) en Maaike Bos (beiden Trouw), Rinskje Koelewijn en Wilfred Takken (NRC), Dennis Jansen en Angela de Jong (Algemeen Dagblad), Bernice Breure en Patricia Cortie (De Telegraaf), Yasmina Aboutaleb en Arno Haijtema (de Volkskrant), Stefan Raatgever (Het Parool), Walter van der Kooi (De Groene Amsterdammer) en Ron Vergouwen (freelance mediajournalist bij o.a. NPO Radio 1).

De Stichting Nipkow organiseert ook de audioprijs de Zilveren Reissmicrofoon. De Ere Zilveren Reissmicrofoon gaat dit jaar naar dj Armin van Buuren. De drie nominaties voor de Zilveren Reissmicrofoon 2023 zijn: het muziekplatform 3voor12 (VPRO), de podcast Stad in oorlog: Charkiv één jaar onder vuur (VPRO) en de podcast De Taxioorlog (BNR Nieuwsradio) een speciale vermelding is er voor de podcast De Rob Touber Sound.

Vorig jaar won Boos: This is the Voice de Zilveren Nipkowschijf en nam Paul Witteman de Ere Zilveren Nipkowschijf in ontvangst. De makers van het Eurovisie Songfestival 2021 (NPO/NOS/AVROTROS) kregen een speciale vermelding.

De winnaars van de Zilveren Nipkowschijf en de Zilveren Reissmicrofoon worden op donderdag 15 juni bekend gemaakt in het Ketelhuis in Amsterdam. Later in het jaar eert Beeld & Geluid de winnaars van de Ere Zilveren Nipkow en de Ere Zilveren Reissmicrofoon met een portret in de Wall of Fame. In de glazen wand worden winnaars uit verleden en heden door kunstenaar Jaap Drupsteen in glas vereeuwigd.

De activiteiten van de overkoepelende Stichting Nipkow zijn mogelijk dankzij financiële en organisatorische steun van stichting VEVAM Fonds, Lira Fonds, Beeld & Geluid, NLZiet en Het Ketelhuis en Westergasfabriek.

De internationaal befaamde dj Armin van Buuren krijgt de Ere Zilveren Reissmicrofoon 2023 voor zijn radiowerk bij onder meer Radio 538. Dat maakte juryvoorzitter Vincent Bijlo op 9 mei bekend in het NPO Radio 1-programma Spraakmakers. De prijs wordt uitgereikt op 15 juni.

Het juryrapport:

De lieveling van de Nederlandse dance-scene maakt de titel ‘dj’ dubbel waar: als veelgeprezen club-artiest én als onvolprezen radiomaker. Zijn zelf ontwikkelde radioshow A State of Trance werd rond de eeuwwisseling geboren op SLAM!-voorloper ID&T Radio en groeide gestaag uit tot het populairste muziekprogramma ter wereld, waar ook in Nederland de commerciële grootmachten regelmatig strijd om leveren.

Vanuit zijn speciaal hiervoor ontworpen radiostudio in Amsterdam brengt Armin al mixend en presenterend wekelijks zo’n veertig miljoen luisteraars in meer dan tachtig landen in vervoering, met sfeervolle selecties en onovertroffen overgangen. Van Buuren zet verder de toon in knappe koppelingen met online platforms en sociale media. Hij maakte ASOT tot een écht radioprogramma, met interactieve onderdelen als de ‘Future Favorite’ en de ‘Service for Dreamers’. Sympathiek is dat Van Buuren steeds meer ruimte gunt aan nieuw talent. Sinds zijn terugkeer bij Radio 538 neemt Armin daar ook de radio-klassieker Dance Department voor zijn rekening.

Van Buuren werd tussen 2007 en 2012 veelvuldig uitgeroepen tot beste dance-dj van de wereld, ontving al in 2010 een prijs voor ’s werelds beste dance-podcast, en hij is sinds 2011 Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Met diepe bewondering en grote waardering voegen wij hier nu deze eretitel aan toe voor Armins radio-, streaming- en podcast-oeuvre, alsmede zijn onnavolgbare tijd-management.

De Nipkowschijf-uitreiking wordt mogelijk gemaakt door onze sponsors